Metamorfoza Narcyza - Salvador Dali

Metamorfoza Narcyza to obraz, którego autorem jest Salvador Dali. To znakomity malarz hiszpański. Do tego jest on jednym z najbardziej znanych surrealistów dwudziestego wieku.

Dzieło to powstało w 1937 roku. Obraz został wykonany tradycyjną techniką. Aktualnie można go podziwiać w Londynie w Tate Gallery. To właśnie ten obraz został przedstawiony Zygmuntowi Freudowi podczas spotkania, które miało miejsce w Londynie w lipcu 1938 r.

Obraz jest niezwykle ciekawy i zupełnie niecodzienny. Salvador Dali wykorzystał w nim nie tylko znany powszechnie mit o Narcyzie. Dodatkowo nawiązał do znanych obrazów, które ukazują tego zakochanego w sobie młodego mężczyznę. Jednak nie można o tym młodzieńcu powiedzieć, że jest to ten sam realistyczny obraz pięknego mężczyzny, do którego przyzwyczailiśmy się oglądając inne płótna. Narcyz jest – można powiedzieć- skamieniały w swojej pozie. Wpatruje się w swoje odbicie w wodzie. Co ciekawe, w wersji Salvadora Dali Narcyz nie ma ani oczu, ani włosów. W zasadzie gdyby nie nazwa tego obrazu, ciężko byłoby się na pierwszy rzut oka domyśleć, o czyją postać chodzi. Jest to bowiem jakiś twór trochę na kształt bryły, która zaledwie podobna jest do człowieka siedzącego na skraju jeziora odbijającego jego postać. Można pomyśleć, że postać ta zasnęła i śni swój sen. Obok postaci na brzegu zaczyna się kreować coś na kształt wizji, a może jest to halucynacja. Otóż w skamieniałych palcach prawej dłoni wyrastającej nad brzegiem widzimy ziarno. Nasuwa się skojarzenie porównujące je do jajka. Z jajka rodzi się nowe życie. Po pęknięciu skorupki zaczyna z niego kiełkować maleńki kwiat narcyza.

Dzieło jest nietuzinkowe, akcja rozgrywa się w dość dziwnym świecie. Mają w nim odzwierciedlenie zarówno elementy realistyczne jak i fantastyczne. Dlatego też płótno to przez lata przyciągało uwagę wielu widzów, zmuszając nie tylko do myślenia, ale przede wszystkim pozwalając na fascynującą różnorodność jego interpretacji.